Η Νατάλια Μαρίσα Ορέιρο Ιγκλέσιας (ισπανική γλώσσα: Natalia Marisa Oreiro Iglesias [ορθή προφορά: naˈtalja oˈɾejɾo], Μοντεβιδέο, 19 Μαΐου 1977), γνωστή ως Νατάλια Ορέιρο, είναι Ουρουγουανή ηθοποιός, τραγουδίστρια, στιχουργός, παραγωγός, παρουσιάστρια και σχεδιάστρια μόδας, της οποίας η καριέρα αναπτύχθηκε κυρίως στην Αργεντινή. Είναι πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF για το Ρίο ντε λα Πλάτα. Αφού έκανε εμφανίσεις σε διαφημίσεις κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας, η Ορέιρο μετακόμισε στην Αργεντινή το 1994 για να συνεχίσει την καριέρα της. Οι πιο γνωστές της δουλειές περιλαμβάνουν τις τηλενουβέλες: Σαμπρίνα, το κορίτσι της αγάπης (Ricos y famosos)(1997), Μιλάγκρος, η ατίθαση (Muñeca brava) (1998-99), Μελίτα, το φλογερό κορίτσι (Kachorra) (2002), Σαρίτα, είσαι η ζωή μου (Sos mi vida) (2006) και Μονάχα εσύ (Solamente vos) (2013-14). Λόγω της διεθνής επιτυχίας πάνω σε αυτές, άρχισε να θεωρείτο «Η Βασίλισσα των Τηλενουβέλων», όπου οδήγησε στη λεγόμενη Ορεϊρομανία. Οι πιο γνωστές κινηματογραφικές της δουλειές είναι οι ταινίες: Ένας Αργεντίνος στη Νέα Υόρκη (Un argentino en New York), Μουσική σε αναμονή (Música en espera), Ο πρώτος μου γάμος (Mi primera boda), οι υποψήφιες για Όσκαρ: Με λένε Ερνέστο (Infancia clandestina) και Ο Γερμανός γιατρός (Wakolda) καθώς και η βιογραφική ταινία για την τροπική τραγουδίστρια της cumbia, Τζίλντα, με τίτλο "Τζίλντα: δεν μετανιώνω γι' αυτή την αγάπη" (Gilda:no me arrepiento de este amor)